Oslo. Historia najdroższego miasta na świecie.

Według staroskandynawskich sag Oslo zostało założone przez króla Norwegii Harolda III w 1048 roku. Oslo obchodziło jednak swoje tysiąclecie w roku 2000. Pochodzenie nazwy tego miasta nie jest znane. Choć wiemy, że „-lo” bezspornie oznacza „port”, „os” posiada kilka znaczeń powiązanych z panteonem starożytnych Norwegów, ujściem rzeki lub podnóżem gór, więc ostatecznie znaczenie nazwy miasta nie zostało na razie wyjaśnione.

Oslo stało się stolicą za panowania króla Hakona V (1299-1319). Był on pierwszym królem, który stale rezydował w tym mieście. On także wybudował twierdzę Akershus. Sto lat później Norwegia stała się słabszą częścią unii duńsko-norweskiej i wartość Oslo spadła do prowincjonalnego ośrodka administracyjnego, a królowie rezydowali w Kopenhadze. To, że uniwersytet w Oslo został założony dopiero w 1811 roku, miało negatywne skutki dla rozwoju norweskiego narodu.

W 1624 roku miasto zniszczył pożar. Odbudował je wraz z fortem Akershus król Krystian IV, który nadał miastu nową nazwę – Krystiania. Poprzednia nazwa – Oslo – została przywrócona dopiero w 1924. W międzyczasie miasto odzyskało status handlowego i kulturowego centrum Norwegii. W roku 1814, po rozpadzie unii z Danią, Krystiania znowu stała się faktyczną stolicą państwa. W XIX wieku wybudowano tu wiele budynków, które dziś są masowo zwiedzane przez turystów, w tym m.in. Pałac Królewski (1825–1848), Storting (budynek Parlamentu, 1861–1866), Uniwersytet Oslo, Teatr Narodowy i Giełda Papierów Wartościowych w Oslo. Wśród słynnych artystów, którzy mieszkali tu w tym okresie są Henryk Ibsen, Edward Munch, Knut Hamsun i Sigrid Undset (dwaj ostatni są laureatami Nagrody Nobla). W 1850 roku Oslo wyprzedziło Bergen i zostało największym miastem pod względem ilości mieszkańców. W 1924 miasto wróciło do swojej pierwotnej nazwy.

Oslo zajmuje obszar w kształcie łuku wzdłuż północnej części fiordu Oslo. Fiord, który niemal przecina półwysep Nesodden, znajduje się na południu miasta. Z innych stron Oslo otoczone jest większymi i mniejszymi pagórkami i górami.

Do miasta należy 40 wysp (największa to Malmøya). W jego granicach znajdują się też 343 jeziora. Największe z nich to Maridalsvannet (3,91 km²), które jest podstawowym źródłem wody pitnej dla zachodniej części Oslo, szczególnie dla Vestre (Zachodni) Aker i Nordre (Północny) Aker. Najwyższy punkt nad poziomem morza znajduje się na Kirkeberget (629 m). Chociaż liczba mieszkańców miasta w porównaniu z innymi stolicami Europy jest nieduża, Oslo obejmuje nadzwyczaj duży teren. Znajduje się tu jest wiele parków i niezabudowanych terenów, dlatego miasto to jest bardzo przestronne i zielone.

Stolica Norwegii to najbardziej atrakcyjne miasto dla imigrantów szukających swojego miejsca na ziemi. W 2010 roku Oslo zostało nazwane najdroższym miastem na świecie. Jednak, jak wynika z badań, także płace w Oslo należą do najwyższych.

Jak napisać dobre CV? Lekcja 31-a