Kobiety wikingów: odkrycia, które zmieniły historię

Epoka wikingów (VIII - XI w.) – okres, podczas którego mężczyźni z Północy (Norwegii i innych krajów skandynawskich) odbywali podróże do krajów Europy i nie tylko.  Taki opis epoka otrzymała po wytłumaczeniu archaicznego słowa skandynawskiego pochodzenia – vikingar , które oznaczało wyłącznie mężczyzn. Wierzono, że tylko mężczyźni organizowali handel oraz łupieżcze najazdy. Jednak to są tylko słowa. Ostatnie badania wskazują że na pokładach statków wikingów były także i kobiety.

Według naukowców, wikingowie bez swoich kobiet nie założyliby niektórych kolonii.  Na przykład, Islandia była ziemią bezludną do przybycia wikingów, dlatego rola kobiety w tym wypadku była bardzo ważna, gdyż wyłącznie dzięki kobietom wikingów powstało społeczeństwo na ziemiach Islandii. Skandynawskie kobiety wniosły życie na bezludną wyspę – rodziły dzieci i zajmowały się gospodarką. Tak samo było i z Grenlandią i Wyspami Owczymi. Tutaj też nie było miejscowej ludności, ale społeczeństwo powstało, gdyż z czasem wyspy zaludniły się.

Kobiety wikingów były potrzebne nie tylko dla przedłużenia rodu, gdyż wikingowie zabierali swoje kobiety ze sobą  nawet wtedy, kiedy na zajętych ziemiach była ludność, w tym, przedstawicielki płci pięknej. Nawet na terytoriach Rosji powstawały skandynawskie rodziny najeźdźców. Oznacza to poważne podejście wikingów do swoich kobiet – zapewniali im pierwszeństwo. Ponadto, Skandynawowie walczyli o rękę i serce swoich kobiet wręczająch prezenty, udzielając uwagę itd. Jednak ostateczną decyzję o zamążpójściu podejmowała sama kobieta.

Podróże do obcych krajów nie były łatwe dla par wikingów. Większość małżonków płynęła niedużym statkiem, czasami nawet łodzią, nieodporną na burzę. W dodatku, na pokład zabierało się cały majątek oraz zwięrzęta domowe.  Mężczyźni i kobiety posiadali te same obowiązki jak na pokładzie, tak i po przybyciu na ląd. Oboje małżonków musieli troszczyć się o harmonię i bezpieczeństwo w domu i podczas podróży.

Na nowych ziemiach rodziny wikingów zajmowali się rolnictwem albo handlem. Te zajęcia z czasem stawały się „przedsiębiorstwem” rodzinnym.  Po wyjeździe męża całą odpowiedzialność za „biznes” przejmowały kobiety wikingów. Szczególnie ważną rolę kobiety wikingów odgrywały w handlu. O tym świadczą wagi i  odważniki znalezione w miejscach pochówku kobiet.

Kobiety nie zostawiały swoich mężczyzn i były dla nich oporą w domu, w podróży i w biznesie. Skandynawskie rodziny podbijali cały świat wspólnie. Romantycznie, prawda?