Epoka wikingów (VIII-XI w.) to okres, w którym mężczyźni z Północy (Norwegii i innych krajów skandynawskich) odbywali podróże krajówka tereny Europy i nie tylko. Taki opis epoka ta otrzymała po przetłumaczeniu archaicznego słowa skandynawskiego pochodzenia – vikingar,które oznaczało wyłącznie mężczyzn. Wierzono, że tylko mężczyźni organizowali handel oraz łupieżcze najazdy. To były jednak tylko słowa. Ostatnie badania wskazują, że na pokładach statków wikingów były także kobiety. Według naukowców wikingowie bez swoich kobiet nie założyliby niektórych kolonii. Na przykład Islandia do przybycia wikingów była ziemią bezludną, dlatego rola kobiety w tym wypadku była bardzo ważna: wyłącznie dzięki kobietom wikingów powstało społeczeństwo na ziemiach Islandii. Skandynawskie kobiety wniosły życie na bezludną wyspę – rodziły dzieci i zajmowały się gospodarką. Tak samo było z Grenlandią i Wyspami Owczymi. Tutaj też nie było miejscowej ludności, ale społeczeństwo powstało, gdyż z czasem wyspy zaludniły się. Kobiety wikingów były potrzebne nie tylko do przedłużenia rodu, a wikingowie zabierali je ze sobą  nawet wtedy, kiedy na zajętych ziemiach była już ludność, w tym przedstawicielki płci pięknej. Nawet na terytoriach Rosji powstawały skandynawskie rodziny najeźdźców. Oznacza to poważne podejście wikingów do swoich kobiet – zapewniali im pierwszeństwo. Ponadto Skandynawowie walczyli o rękę i serce swoich kobiet wręczając im prezenty, poświęcając uwagę itd. Ostateczną decyzję o zamążpójściu zaś podejmowała sama kobieta. Podróże do obcych krajów nie były łatwe dla par wikingów. Większość małżonków płynęła niedużym statkiem, czasami nawet łodzią nieodporną na burze. W dodatku na pokład zabierało się cały majątek oraz zwierzęta domowe. Mężczyźni i kobiety posiadali te same obowiązki na pokładzie, jak i po przybyciu na ląd. Oboje małżonkowie musieli troszczyć się o harmonię i bezpieczeństwo w domu i podczas podróży. Na nowych ziemiach rodziny wikingów zajmowały się rolnictwem lub handlem. Te zajęcia z czasem stawały się „przedsiębiorstwem” rodzinnym. Po wyjeździe męża całą odpowiedzialność za „biznes” przejmowały kobiety wikingów. Szczególnie ważną rolę kobiety wikingów odgrywały w handlu. Świadczą o tym wagi i odważniki znalezione w miejscach pochówku kobiet. Kobiety nie zostawiały swoich mężczyzn i były dla nich oporą w domu, w podróży i w biznesie. Skandynawskie rodziny podbijały cały świat wspólnie. Romantycznie, prawda?