Związki zawodowe w Norwegii
Związki zawodowe w Norwegii grają o wiele większą rolę niż w wielu innych krajach. Tu można negocjować z pracodawcami i zawierać z nimi umowy zbiorowe. Umowy te w Norwegii dotyczą płac i warunków pracy uzgadnianych między federacjami, do których należą pracodawcy, i związkami zawodowymi. Płace i warunki pracy na ogół są lepsze tam, gdzie są praktykowane umowy zbiorowe zawierane ze związkami zawodowymi. Tak więc wysokość płac i innych świadczeń są zróżnicowane w zależności od warunków zawartych w umowie zbiorowej. W Norwegii istnieje około 90 krajowych związków zawodowych oraz cztery główne konfederacje. Ponad 90% pracowników należących do związków zawodowych są związani z jedną z głównych konfederacji. Norweska Konfederacja Związków Zawodowych obecnie jest największą konfederacją w Norwegii. Składa się ona z 21 federacji krajowych. Więcej informacji na stronie internetowej: www.lo.no.
Główne konfederacje pracowników w Norwegii są następujące:
- Norweska Federacja Związków Zawodowych (Akademikernes) www.akademikerne.no
- Konfederacja Związków Zawodowych (Yrkesorganisasjonens Sentralforbund) www.ys.no
- Konfederacja Związku Pracowników (UNIO) www.unio.no
Członkostwo w związkach zawodowych
Osoby, które pragną zostać członkami związków zawodowych w Norwegii, muszą wnieść roczną składkę członkowską. Jej wysokość jest zależna od kwoty wynagrodzenia lub stanowi wartość stałą. Ponadto, związek może pobierać oddzielną opłatę administracyjną. Członkiem związków zawodowych można zostać niezależnie od narodowości i miejscowości, w której jest zarejestrowane miejsce pracy. Tym, którzy zetknęli się z problemami w pracy – na przykład w przypadku sporu z pracodawcą, w związku z którym pracownikowi w terminie nie zostało wypłacone wynagrodzenie lub wynagrodzenie urlopowe, w przypadku nielegalnego zwolnienia z pracy lub wypadku w pracy – związek zawodowy może pomóc. Norweska Konfederacja Związków Zawodowych jest najstarszą i największą z głównych konfederacji, zajmującą silną pozycję w sektorze prywatnym i publicznym. Scentralizowana struktura organizacyjna Norweskiej Konfederacji Związków Zawodowych pomogła jej zostać dominującą konfederacją.
Sektor publiczny i sektor prywatny
Zauważa się stopniowe zrzeszanie się związków zawodowych w większe jednostki, dlatego zmniejsza się ich liczba. Co ciekawe, nawet 80% pracowników sektora publicznego w Norwegii należy do związków zawodowych, sektora prywatnego – tylko 40% pracowników jest zaangażowanych w działalność związków zawodowych, z czego około 50% pracowników sektora produkcyjnego i około 33% prywatnych przedsiębiorstw usługowych. Najmniej osób zaangażowanych w związkach zawodowych jest z sektora handlu detalicznego oraz hoteli i sektora wyżywienia, gdzie do związków zawodowych należy około 20% pracowników. Członkowstwem w związkach zawodowych słabo zainteresowani są pracownicy małych firm oraz młodzież.
Zostaw komentarz