10 najpopularniejszych filmów w języku norweskim (2 część)

„Fala“ („Bølgen“, 2015)

Ocena IMDB: 7.3/10

Pozytywnie oceniona przez krytyków praca norweskich twórców filmowych – film katastroficzny przedstawiający żywioł, całkowicie możliwy w rzeczywistości. Wolnostojąca część gór Åkneset wpada do fiordu, powodując ogromną falę powodzi. Nikt nie wie, kiedy to może się zdarzyć w rzeczywistości, ale jest jasne, że skutki dla ludności mieszkającej w okolicach byłyby katastrofalne. Bohater filmu – doświadczony geolog Christian Eikjord przeżywa najgorszy koszmar swego życia. Żywioł nieubłaganie zbliża się w stronę fiordu Geiranger’io. Główne role grają aktorzy Kristoffer Joner i Ane Dahl Torp.

Czas trwania: 104 minut.

„Po tysiąc razy dobranoc“ („Tusen ganger god natt“, 2013)

Ocena IMDB: 7.1/10

Reżyserowi filmu Norwegowi Erikowi Poppe udało się zwabić jedną z najbardziej rozchwytywanych aktorek – Juliette Binoche. Film wizualnie bardzo piękny. Wiele poetyckich, spowolnionych ujęć, które być może częściowo nieco hamują emocjonalną atmosferę filmu, bo są dość ostre i niejednoznaczne sceny rytualne. Świetna idea filmu, dobrze zbudowana taśma, jasny i ostry problem, ostre obrazy, doskonała gra J. Binoche.

Czas trwania: 117 minut.

„Max Manus“ („Max Manus“, 2008)

Ocena IMDB: 7.3/10

Norwegię zawojował film o bohaterze narodowym stawiającym opór wobec nazistów Maksie Manusie. W drugim miesiącu filmu – dramat fińskiej rodziny. Ten film opowiada prawdziwą historię o norweskim partyzancie Maksie Manusie, który był najbardziej poszukiwanym człowiekiem w okupowanej przez nazistów Norwegii. Ale mimo to udało mu się zorganizować jeden z najbardziej śmiałych ataków w historii II wojny światowej.

Czas trwania: 118 minut.

„Wyspa skazańców“ („Kongen av Bastøy“, 2010)

Ocena IMDB: 7.5/10

Skandynawsko minimalistyczny, chłodny i ponury film o kolonii dla nastolatków oraz stosowanych w niej metodach wychowawczych. Przemoc psychologiczna i fizyczna oraz surowe kary – taka codzienność panuje w  kolonii usiłującej skierować na właściwą drogę niepokornych nastolatków.

Czas trwania: 116 minut

 „Po omacku“ („Blind“, 2014) 

Ocena IMDB: 7.0/10

Film ten doczekał się wielu uwag opinii publicznej w Berlinie oraz zdobył nagrodę Europa Cinemas. W umyśle bohaterki filmu realność przeplata się z fikcją.  Film opowiada historię o Ingrid, która ostatnio straciła wzrok i nie potrafi pokonać strachu przed wyjściem z domu, dlatego całymi dniami przebywa w czterech ścianach, siedząc w białym pokoju na fotelu przy oknie, słuchając radia i tworząc opowieści … Ją prześladuje uczucie, że jej mąż Morten siedzi w pokoju i obserwuje ją, jak również, że przed zaśnięciem w łóżku koresponduje z kochankami.

Czas trwania: 96 minut.